هر دینی در بسترِ تاریخی دارای تشخص و هویتی است. ذات­‏انگاری دین در مقابل برساختگرایی دین مطرح شده است. در دیدگاه برساختگرایی، حقایق آن چیزی هستند که ما می ‏سازیم. ­  اما نگرش ذات­ انگارانه­، برای دین حقیقتی مستقل از مفسران و پیروان آن قائل است. ذات دین مستقل از اندیشه­ سوبژکتیویته مطرح می­شود؛ و با این نگاه ذات در بسیط ‏ترین معنای خویش، ویژگی‏ های یک پدیده را بیان می­­کند؛ ویژگی‏ هایی که ممیّز و مقوّم آن پدیده‏ ها هستند.