هر دینی در بسترِ تاریخی دارای تشخص و هویتی است. ذاتانگاری دین در مقابل برساختگرایی دین مطرح شده است. در دیدگاه برساختگرایی، حقایق آن چیزی هستند که ما می سازیم. اما نگرش ذات انگارانه، برای دین حقیقتی مستقل از مفسران و پیروان آن قائل است. ذات دین مستقل از اندیشه سوبژکتیویته مطرح میشود؛ و با این نگاه ذات در بسیط ترین معنای خویش، ویژگی های یک پدیده را بیان میکند؛ ویژگی هایی که ممیّز و مقوّم آن پدیده ها هستند.