فلسفه هندویی

فلسفه در هند تنها براي ارضاي حس کنجکاوي و اقناع عقلی و یا از سر تفنن و اهدافی از این قبیل به وجود نیامده است. فلسفه هندي به چیزي بیش از اینها نظر دارد؛ به چیزي فراسوي منطق و یا به تعبیر ماکس مولر به ” بالاترین هدفی که انسان در این دنیا میتواند براي آن کوشش کند. ” فیلسوف هندي با شور و اشتیاق فراوان به دنبال شناخت حقیقت است؛ اما شناخت حقیقت و ارضاي عقلی ناشی از آن و حتی خود حقیقت، ارزشمند نیستند؛ بلکه نقش نجات بخشیِ آن است که ارزشمند می شود. زیرا معرفت به حقیقت، به انسان یاري می رساند تا خود را رها سازد. بالاترین هدف حکیم هندي دستیابی به حقیقت نیست، رهایی و رسیدن به آزاديِ مطلق است. این ویژگی در تمامی مکتبهاي آستیکه و ناستیکه مشترك است.